Karen Khachatryan, Gohar Khachatryan.
Zakład Chemii Biopolomerów, Instytut Chemii, Wydział Technologii Żywności, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie.
Abstrakt: Szybki rozwój nanotechnologii stwarza nowe możliwości, a zarazem też problemy i wyzwania w przemyśle spożywczym. Ze względu na swoje unikalne właściwości, nanocząstki znalazły już zastosowanie między innymi jako substancje o właściwościach grzybobójczych i bakteriostatycznych (głównie nanosrebro), sensory świeżości lub zawartości nieporządanych substancji (kropki kwantowe), biodegradowalne nanoczujniki do monitorowania temperatury i wilgotności, nanowłókna i nanofilmy jako materiały barierowe zapobiegające psuciu się, powłoki powierzchniowe z nanocząstkami oraz folie termoodporne. Jednym z głównych zalet zastosowania nanocząstek jest więc możliwość osiągnięcia maksymalnego efektu minimalnym nakładem. Wraz z rozpowszechnieniem zastosowania nanocząstek pojawia się też konieczność opracowania dokładnych, czułych metod analitycznych, pozwalających na wykrywanie nawet minimalnych, śladowych ilości związków chemicznych stosowanych do ulepszenia jakości lub trwałości produktów. Na bazie naturalnych i półsyntetycznych biopolimerów syntezowano biodegradowalne nanokompozyty zawierające nanometale, kropki kwantowe i grafen. Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą takich metod analitycznych jak spektroskopia w podczerwieni (IR) i nadfiolecie (UV), mikroskopii elektronowej (TEM, SEM). Wpływ takich czynników jak jony hydroniowe i kationy metali ciężkich badano za pomocą widm fotoluminescencji (PL). Otrzymano nanokompozyty wykazujące właściwości grzybobójcze, bakteriostatyczne, o ulepszonych właściwościach mechanicznych, czułe na zmiany kwasowo-zasadowe oraz obecność metali ciężkich.